| |
|
|
Druga rocznica śmierci Jana Pawła II
NON OMNIS MORIAR - nie przeminiesz cały
„Nie mogliśmy zatrzymać cię na tym świecie,
ale nigdy nie wypuścimy cię z naszych serc!”
Już nie pamiętam po raz który wracam do pięknego albumu, ilustrującego dzień po dniu kalendarium wielkiego pontyfikatu Ojca świętego Jana Pawła II. Ze szczególnym sentymentem sięgam po ten album z dwóch powodów. Po pierwsze, jest upominkiem od bardzo mi bliskiej i kochanej osoby. Po drugie – poświęcony jest Człowiekowi, który był i pozostał dla mnie ideałem i wzorcem. Elegancko wydane dzieło ilustruje, dzień po dniu, 27 lat pontyfikatu tego wielkiego, świętego Kapłana. Z zamieszczonych zdjęć, ukazujących początek drogi papieskiej, zachwyca nas Człowiek o wyprostowanej sylwetce, sprężystym kroku, radosnej choć skupionej twarzy, uważnym i jasnym spojrzeniu, ujmującym uśmiechu.
Kolejne stronice, to kolejne lata, kolejne podróże i wydarzenia, kolejne encykliki i kolejne spotkania. Zapatrzeni w emanujący blask Jego uśmiechu i Jego serdeczność, szczęśliwi mogąc czerpać Jego moc i wiarę nie dostrzegamy, że fizycznie spala się jak świeca.
Sylwetka się pochyla, chód staje się powolniejszy, twarz nabiera wyrazu cierpienia i bólu, spojrzenie osłania woal zmęczenia, a słowa stają się coraz mniej wyraźne. Ale to nie umniejsza charyzmy i mocy tego Człowieka. Nadal przyciąga tłumy i mówi z mocą. Nadal zdobywa świat dla Boga.
Czas biegnie nieubłaganie. 2 kwietnia 2005 r. o godz. 21.37 zgasło Jego życie jak dopalona świeca; i nastała ciemność żałoby. Po raz kolejny, już bez słów, zgromadził ludzkość do modlitwy, do czuwania, do medytacji. Zapłonął świat milionami zniczy i serc. Choć zgasło życie fizyczne, pozostał dla nas światłem w mrokach codzienności.
TU ES PETRUS
Pielgrzymie z Wadowic
TU ES PETRUS
Z Wadowic Piotrze
TU ES PETRUS
Z Wadowic skało
NON OMNIS MORIAR
Nie przeminiesz cały
NON OMNIS MORIAR
Nie przeminiesz cały
Poniżej zamieszczamy kilka wpisów mieszkańców Sierakowic do księgi kondolencyjnej wyłożonej w kościele św. Marcina.
Maria Karolak
Jak wielki musi być Pan, skoro dał nam Ciebie. Bóg zapłać!
*
Choć jestem grzesznym człowiekiem, wiedziałam że Tobie można było zaufać. Jeśli Ty byłeś tak dobry, to jaki jest Bóg? Teraz już odpoczywasz i modlisz się za nas w niebie. Nie martw się — nigdy nie zapomnimy o Tobie i będziemy kruszyć nasze zatwardziałe serca...
*
Mój, Twój, Nasz, Wszystkich — Święty...
*
Po Twym odejściu być Polakiem, to zobowiązuje szczególnie
*
Nawet gwiazdy zgasły na chwilę, gdy odszedłeś Ojcze...
Nic nie będzie w stanie zastąpić smutku w naszych sercach.
*
Abyśmy umieli pochylić się nad każdym człowiekiem i słuchać każdego tak jak Ty, Ojcze Święty.
 Wersja do druku
 Wyślij znajomemu |
|
|
 |